De modulebaan is opgebouwd naar Duits voorbeeld
( omstreeks 1970 maar dat nemen we heel ruim) en stelt een niet geëlektrificeerde enkelsporige nevenlijn zonder reëel voorbeeld voor.

De baan is uitgevoerd met Märklin K-rails, die elektrisch zo geschakeld zijn dat er zowel met 2rail-gelijkstroom als 3rail-wisselstroom gereden kan worden (gedeeltelijk door elkaar heen).

De modulebaan is gedeeltelijk eigendom van een aantal leden die ieder een paar aaneensluitende bakken hebben gebouwd en gefinancierd, soms als onderdeel van een baan thuis.

Aan de rand van zo'n groep zit een modulekop met een standaard kopvorm, waardoor met een groep modules binnen de baan kan worden geschoven of een aantal modules kan worden tussen geplaatst of weggelaten.

Het eerste deel van de modulebaan was zo'n 15 jaar oud en is kort geleden buiten dienst gesteld.
Het diende in eerste instantie als tests voor het schakelbare gedeelte van de vaste baan.

In de loop van de jaren is het geheel door steeds toevoegen van een aantal modules uitgegroeid tot wat het nu is.
Dat zijn nu ongeveer 30 bakken, de meesten 120x60 cm en een aantal "speciaaltjes", met een totale lengte van ruim 30 meter.
De huidige opstelling is een open O van 14.5 bij 6 meter, er moet dus aan beide zijden van de baan kop worden gemaakt.

Aan één einde is hiervoor een keerlus gemaakt, momenteel is een tweede in aanbouw zodat ook met kleine gedeeltes van de baan met twee keerlussen opgetreden kan worden waarbij er toch met een groot aantal treinen gereden kan worden.

Aan de andere kant is een klein kopstation waar wel volledig gerangeerd kan/moet worden.
Tussen deze twee einden liggen twee doorgangsstationnetjes, met ongeveer tien meter rijlengte tussen de stations.
Elk station hoort bij een klein dorpje of stadje: Langenthal en Mittelstadt.

Een uitgebreid fotoverslag van deze baan is te vinden in Railmagazine nummer 203, april 2003.
De foto's van de modulebaan zijn gemaakt tijdens Euromodell 2002 in Bremen door Len de Vries, redacteur van dit blad.